Carita Kahirupan

HIRUP SUSAH JAUH KA BUNGAH

                Lalakon :

Dina Anggraeni                     : Icih

Dyan Laylla Ramadhiana      : Onah

Oki Wina Suhada                 : Abah

Rahayu                                   : Eman

(Kacaritakeun di hiji kulawarga nu hirupna pas-pasan. Si Eman ngaranna. Ampir unggal poe gawe na ngan ngalamun jeung sare. Eman boga pamajikan jeung boga hiji anak. Di hiji poe, Eman keur ngalamun mikirkeun kasusah)

Eman   : Jaman Jepang kerja rodi

                         Ayeuna mah kerja bakti

                         Tepangkeun yeuh nami abdi

                         Si Eman budak Pa Tedi

Aduh meni bingung lur mikirann republik ieu. Ayeuna mah leuwih loba teu benerna daripada nu benerna. Yeuh, Korupsi merajalela. Nu benghar beuki beunghar. Nu susah beuki susah. Lieur aing mah.

Onah   : Aeh aeeeh.., ai maneh ngan ngacapruk wae di denge-denge teh. Anggur mah bantuan kami digawe !!

            Eman   : Yeuh Cih, Si Alfian hayang ngising

                                         Ngisingna di deukeut pager

                                         Duh lieur aing mah pusing

                                         Nagara beuki teu bener

Onah   : Euleuh euleuuuh eta Si Kastam, sinarieun maneh mikiran nagara. Biasana mah diri sorangan ge tara dipikiran. Ulah hayang buah ngora

     Mening nginum cai enteh

                                                                 Ulah mikiran nagara

                                                                 Pikirkeun mah diri maneh

            Eman   : Yeh maneh mah, aing teh prihatin atuh ku kaayaan nagara ayeuna.

            Onah              : Heueuh sarua aing ge prihatin ka diri maneh. Yeuh dengekeun,

                         Ka Sumedang meuli baju

                         Ka Corenda meuli pare

                         Kumaha diri rek maju

                         Gawe ge ngan ukur sare

            Eman   : Yeh, Ka Corenda meuli pare

                                   Asal ulah meuli sate

                                   Mening ge ngan sare

                                   Daripada ka awewe

                                Bener teu Nah? (bari noel Onah)

            Onah   : Aeh dasar kasebelan, awas we mun centil ka awewe !!

            (Keur parea-rea omong teh Si Icih datang nyampeurkeun).

            Icih     : Maaa, dangukeun gera !!

            Onah   : Dangukeun naon su?

            Icih     : Ngala lauk ka walungan

                          Heug papanggih jeung Kang Simo

                          Aduh Ma, abdi tulungan

                          Loba cacing keur daremo

            Onah   : Uluh nya dimana aya cacing demo?

            Icih     : Ieu dinu beuteung Ma. Icih teh lapar. (bari nyekelan beuteungna)

Onah   : Aeeeh ieu budak, pira hayang dahar wae ge meni ripuh. Jug atuh gera dahar, tuh aya tutug uyah.

            Icih     : Ih Si Ema meni bosen, Meuli enteh ka Bi Enah

                                                            Meuli jahe ka Bi Romlah

                                                            Dahar teh euweuh nu ngeunah

                                                            Unggal poe tutug uyah

                        Yeuh Ma, sakali-kali mah stik atuh.

Eman   : Ah teu ngalarti teuing aing mah, dahareun ayeuna mah geus araraneh ngaranna ge. Nya naon ari stik teh Icih?

            Icih     : Aduh ieu mah yeuh, Jalan-jalan ka Ciparay

                                                          Ngan balikna kanu kapal

                                                          Boga bapa kamseupay

                                                          Nu kitu ge ni teu apal

            Eman   : Yeh budak teh, aing mah nanya bener, ieu kalah ngaledek.

            Icih     : Enya atuh Pa, yeuh stik teh spageti, tempe, iwung jeung kangkung.

Eman   : Aeeeh dasar budak gelo, dahar ge meni kumaki teuing, kolot keur susah kalah beuki nambahan ka susah. Lieur maneh mah.

            Icih     : Eittsss tong salah, da abdi mah gelo ge turunan ti Bapa.

            Eman   : Yeh ieu budak.

            (Keur kitu, kurunyung Si Abah)

Abah   : Aeh aeh aeeeeh, etah incu aing rek dikumahakeun? Montong dicarekan siah etah    incu Abah !!

            Eman   : Atuh da lieur budak teh. Gede-gede teu ngarti kasusah kolot.

            Abah   : Yeuh dengekeun ku silaing !! Tong sok hayang deukeut badak

                                                                        Mun embung diteunggar sirah

                                                                        Tong sok hayang nyieun budak

                                                                        Mun embung loba kasusah

            Eman   : Ka Bandung neangan gawe

                          Nongkrong heula sisi jalan

                          Ah Si Abah mah bisa wae

                          Kawas teu pernah ngalaman

Sok da Abah ge pasti resep nyieun na mah. Mun teu kitu mah meureun moal aya

Nyai Onah.

Abah   : Yeh silaing mah nembal-nembal wae. Masalah eta mah kumaha aing we. Jug Icih gera dahar di imah Abah. Di ditu mah loba deungeunna.

            Icih     : Ciyuuus Abah ?

            Abah   : Ciyuusss Icih.

            Eman   : Oh, muhun atuh, hayu ah urang taruang heula.

            Abah   : Yeh, maneh mah montong, eta mah ngan keur incu aing hungkul.

(Geus kitu Abah jeung Icih ngaleos rek muru dahar. Can Abah jeung Icih ngalengkah, Si Eman nyeletuk ngomong).

Eman   : Yeh dasar aki-aki gelo. Ampun teuing boga mitoha model kitu. Tuh bapa maneh Onah !!

            (Sanggeus ngomong kitu, Si Abah balik deui).

            Abah   : Ngomong naon siah maneh?

Eman   : Eh henteu, henteu Bah. Abdi mah mung nyarios Abah teh bageur, kasep, bijaksana, hanjakal gendut.

            Abah   : Yeh maneh, awas mun sakali-kali deui !! (bari ngaleos)

Onah   : Puas siah dicarekan ! Da maneh mah loba ngomong. Geus ah rek nyeuseuh heula

aing mah. Hayu maneh ge bantuan ngala cai !! (ngaleos rek nyeuseuh)

Eman   : Deuh pararusing teuing. Boga pamajikan geulis hanjakal galak. Boga mitoha beunghar tapi pedit. Yeuh barudak, Ka kota meuli sapedah

                                                                            Di jalan manggihan lilin

                                                                             Tong hayang boga kasusah

                                                                            Kitu salah, kieu lain

                         Matak ge, Mun embung naek sapedah

                                         Sing rada gancang leumpangna

                                         Mun embung jadi nu susah

                                         Sing garetol diajarna

                         Sok ku aing didu’akeun sing jaradi jelema jeneng.

            (Keur kitu Onah gegeroan)

            Onah   : Ablahuuuuu, buru maneh teh bantuan ngala cai.

            Eman   : Yeh, Si Astahiam, heueuh atuh mangke.

                         Saninten buah saninten

                         Dibawa ka parapatan

                         Hapunten abdi hapunten

                         Samudaya kalepatan

            (Si Eman ngaleos nuturkeun pamjikan na rek ngala cai).

TAMAT